Włochy są jednym z najtrudniejszych do sklasyfikowania krajów Europy. Z jednej strony są one wysoko uprzemysłowione, czego dowodem są przodujące w swoich dziedzinach firmy Fiat i Olivetti. Są także na wskroś nowoczesne: włoscy projektanci są co roku prekursorami mody europejskiej. Z drugiej strony, jest to kraj typowo śródziemnomorski. Większość obszaru Włoch zajmują tereny rolnicze, na których (zwłaszcza na południu) panują nadal stosunki niemal feudalne. We wszystkich miastach i wioskach w całym kraju życie zatrzymuje się w południe na siestę. Życie rodzinne nadal stanowi dla Włochów najważniejszy punkt odniesienia, a jego rytm wyznaczany jest przez tradycję i zwyczaje kościoła katolickiego, który mimo rosnącego sceptycyzmu młodego pokolenia jest, jak to widać już na pierwszy rzut oka, w dalszym ciągu czynnikiem dominującym.
Przede wszystkim jednak rzadko zdarza się, żeby ktoś miał do Włoch stosunek obojętny. Włosi są spontaniczni i impulsywni: w ciągu jednego dnia można tu jednocześnie doświadczyć wyższości, okazywanej przez mieszkańców popularnych miejscowości masom turystów z całego świata, a także przyprawiającej o zakłopotanie serdecznej gościnności. Gdyby wybrać jedną, najbardziej charakterystyczną cechę tego narodu, to byłaby to chęć pełnego korzystania z życia. Łatwo zauważyć dlaczego: każdego dnia odbywają się setki lokalnych uroczystości (fiesta) dla uczczenia świętych lub zakończenia zbiorów, panuje tu kult dobrego jedzenia, obsesja pięknego ubierania się, a przede wszystkim zwyczaj codziennego wieczornego spaceru w gronie rodzinnym (passeggiata), który celebrują tak młodzi jak i starsi w każdym miasteczku i wiosce, jak kraj długi i szeroki.
Należy pamiętać, że do roku 1864 Włochy nie były zjednoczonym państwem , co spowodowało znaczne regionalne zróżnicowanie kraju. Włosi często odczuwają większe przywiązanie do swojego regionu niż do państwa jako całości. Odmienność poszczególnych regionów przejawia się w lokalnych tradycjach kulinarnych, dialektach, standardzie życia, a nawet w krajobrazie. Ogromne dziedzictwo kulturowe Włoch jest również zróżnicowane regionalnie: sama Toskania posiada więcej znanych zabytków historycznych niż jakikolwiek kraj na świecie. W całym kraju znajduje się wiele pozostałości z czasów Cesarstwa Rzymskiego, choc naturalnie najwięcej jest ich w samym Rzymie. Każdy region posiada liczne arcydzieła sztuki, a tradycja artystyczna Włoch jest powszechnie uważana za najbogatszą na świecie.
Turyści nie zainteresowani sztuką mogą z powodzeniem spędzać czas na plaży, gdyż jest ich całe mnóstwo. W przeciwieństwie do Hiszpanii, rozbudowa nadmorskich miejscowości letniskowych jest kontrolowana, a wiele z nich odwiedzają głównie turyści włoscy. Istnieją jednak obszary wybrzeża, szczególnie w południowej części Włoch, które są rzadko odwiedzane przez turystów. Plaże są w większości piaszczyste, a morze jęst czyste wszędzie z wyjątkiem północnej części wybrzeża adriatyckiego. Góry zajmują większą część półwyspu Apenińskiego. Na północy znajdują się Alpy i Dolomity, które ciągną się wzdłuż półwyspu na południe, stanowiąc wszędzie ważny punkt odniesienia. Narciarstwo i inne sporty zimowe są bardzo popularne, a pięć parków narodowych, gdzie polowanie — ulubiony sport Włochów — jest zabronione, posiada bogatą faunę i florę.