Cuneo i okolice
CUNEO, stolica prowincji i główne miasto południowego Piemontu, poza dobrymi połączeniami kolejowymi i autobusowymi nie ma wiele do zaoferowania turyście. Zarówno współczesne centrum, składające się z budynków o prostych geometrycznych kształtach, jak i ciemne, i ponure pozostałości starego miasta, nie są szczególnie ciekawe. Jedyny zabytek w mieście to raczej mało interesujące muzeum, mieszczące się w odnowionym gotyckim kościele San Francesco. Muzeum znajduje się na tyłach dworca autobusowego. Otwarte tylko w dni powszednie. Zgromadzono tu zbiory średniowiecznych fresków, tradycyjnych strojów ludowych i naczyń kuchennych oraz na dodatek, historyczny rower.
Doliny
Do Cuneo przyciąga również przybyszów grupa dolin położona na południe od miasta. Znajdują się tam popularne uzdrowiska ze źródłami wód siarczanych oraz letnie i zimowe ośrodki wypoczynkowe. Vale Stura,z uwagi na rosnące tam rzadkie gatunki kwiatów odwiedzana jest chętnie przez botaników, a Valle del Pesio jest najbardziej atrakcyjna wiosną, kiedy wodospad znany jako Piss del Pesio wygląda najokazalej. Natomiast pociągiem jadącym do Francji można przejechać przez bujnie zieloną Valle Vermenagna. Wysiadając w Vernante można zwiedzić Palanfre Parco Naturale, gdzie na wysokości 3000 metrów rośnie ponad 650 gatunków drzew i kwiatów.
Mondoyi: freski, sanktuarium i jaskinie
MONDOVI, położone w odległości pół godziny jazdy pociągiem z Cuneo, jest szczególnym, podzielonym na dwie części, miastem. Część dolna, Breo, to spokojne przedmieście, lecz część górna, Piazza, jest niezbyt szczęśliwym połączeniem średniowiecza i dojrzałego baroku. Żadna z nich nie jest specjalnie ciekawa, ale z miasta blisko jest do dużych atrakcji turystycznych, kościoła z XV-wiecznymi freskami, pięknego sanktuarium i jaskini.
W Mondovi najciekawszy jest duży centralny plac, na którym stoi średniowieczny pałac z ozdobnymi wieżyczkami oraz XVII-wieczny barokowy Chiesa della Mis-sione. Wnętrze tego kościoła jest udekorowane zadziwiającym iluzjonistycznym malowidłem Andrea Pozzo, na którym anioły na tle pochmurnego nieba wydają się unosić w powietrzu. W wolnym czasie można przejść się po ogrodzie Belvedere, leżącym na północ od Piazza. Zajmuje on miejsce XIII-wiecznego kościoła, zburzonego w całości (poza wieżą) w XIX wieku. Ocalała campanilla była miejscem, gdzie pewien XVIII-wieczny fizyk dokonywał różnych pomiarów topograficznych. Obecnie nie można na nią wyjść, ale z ogrodu rozciąga się równie piękna panorama, która sięga na północ do wzgórz La Langhe, a na południe do podnóża Alp.
San Fiorenzo
Jedną z atrakcji Mondovi jest bliskość leżącej 10 kilometrów na północny wschód osady BASTIA, gdzie znajduje się kościół San Fiorenzo choć na pierwszy rzut oka nie wygląda on zbyt ciekawie, zawiera jednak wspaniałe, późnogotyckie freski. Nad ukończonymi w 1472 roku malowidłami pracowało przynajmniej czterech artystów. Te dobrze znane sceny z życia Chrystusa i świętych są na tyle pełne życia, że absorbują również dzisiejszego widza (zwłaszcza przejmujące, pełne groźnych potworów piekło).
Autobusy do Bastii kursują spod dworca kolejowego w Mondovi, ale rozkład połączeń powrotnych jest niezbyt korzystny. W razie potrzeby łatwo jednak złapać na głównej drodze (28bis) okazję.
Santuario di Vicoforte
Położone w odległości 20 minut jazdy autobusem na wschód od Mondovi (autobusy odjeżdżają sprzed dworca kolejowego), Santuario di Vicoforte jest innym popularnym celem wycieczek z miasta. Ten okazały, chlubiący się rzekomo największą owalną kopułą na świecie, barokowy kościół jest, jak inne włoskie kościoły, najbardziej ożywiony w niedziele. Okoliczni mieszkańcy schodzą się tu nie tylko w celach religijnych, ale także by odwiedzić znajdujące się tu w półokrągłych podcieniach restauracje, sklepy ze słodyczami, pamiątkami, a nawet ubraniami.
Legenda głosi, że sanktuarium powstało dzięki pewnemu myśliwemu, który w czasie polowania odnalazł obelisk z malowidłem Madonny i Dzieciątka. Wedle innej legendy obelisk został tam umieszczony jako wotum przez biednego piekarza, któremu nie chciał wyrastać chleb. W rzeczywistości budowę sanktuarium rozpoczęto na polecenie króla Karola Emanuela I w roku 1598, a zakończono w roku 1890. Obelisk z freskiem nie jest nigdzie wystawiony, a mająca 36 metrów średnicy kopuła raczej rozczarowuje. Bardziej zajmujące, choć nieco kiczowate, jest miejscowe muzeum. W labiryncie sal wokół kopuły i wież mieści się raczej nieuporządkowany zbiór różnych kościelnych rekwizytów. Wśród eksponatów znajdują się m.in. błyszczące złotem i drogimi kamieniami skarby, stroje liturgiczne i fotografie uzdrowionych w sanktuarium wiernych.
Grotta di Bossea
III-XI 10.00-12.00 i 14.00-18.00
Grotta di Bossea, trzecia z otaczających Mondovi atrakcji turystycznych, położona jest 24 km na południe od Vicoforte. Ta pełna stalaktytów i stalagmitów, wodospadów i jezior jaskinia posiada nawet podziemne laboratorium naukowe, sprawujące pieczę nad zamieszkałą tu fauną (siedem rzadkich gatunków). W gablocie wystawiony jest też szkielet mieszkającego w jaskinii potwora. Ten Ursius Spelaeus mieszkał tu w okresie pomiędzy 25 tys.-45 tys. lat temu, miał dwa metry wysokości i trzy metry długości. Niestety, dojazd do grot bez pomocy własnego transportu jest właściwie niemożliwy, choć w czasie weekendów, gdy udaje się w tym kierunku najwięcej turystów, można czasem złapać okazję.