Parco Nazionale dello Stelvio
Parco Nazionale dello Stelvio jest jednym z ważniejszych parków narodowych we Włoszech. Obejmuje on obszar całego pasma Ortles, gdzie znajduje się jeden z największych w Europie lodowców (Ghicciaio dei Forni) oraz Passo di Stelvio, niższa o zaledwie 12 metrów od najwyższej przełęczy w Alpach. Mimo rozwijającej się turystyki i budowy wielu wyciągów narciarskich, jest to nadal niebywale malownicze miejsce. Ludzie przyjeżdżają tu także w lecie, aby chodzić po wysokogórskich szlakach, zjeżdżać na nartach z lodowców i próbować dojrzeć jelenie, sarny, łosie, kozice, koziorożce i orły przednie. Jednym z miejsc, gdzie najłatwiej jest zaobserwować zwierzynę, jest otoczona skałami najmniejsza z dolin Val Żebru (w bok od Valfurva; dojazd z Bormio).
Autobusy kursują do różnych punktów parku, ale najlepiej udać się najpierw do SILANDRO (SCHLANDERS), gdzie usytuowane jest centrum informacji turystycznej.
Doliny
Podnóże łańcucha Ortles przecinają trzy główne doliny: Val d’Ultimo (Ultental), Val Martello (Martelltal) i Val di Solda (Suldental). Val d’Ultimo (Ultental) była przez wieki tradycyjnym miejscem schronienia w tym znanym z górskich wojen terenie. Odizolowana od świata, została otwarta dla turystyki dopiero w tym stuleciu. Obecnie autobusy z Merano dojeżdżają do wioski SANKT GERTRUD. Na niższych zboczach znajdują się soczyście zielone pastwiska i rosną starodawne modrzewie, ale główna atrakcja tej doliny położona jest wyżej. Mianowicie, przez usiane rumowiskiem skalnym wrzosowiska ścieżka prowadzi do Rifugio Canziani (Hohster Hiitte; 3 godz; brak możliwości noclegu), otoczonego przez malownicze lodowce i szczyty Zufrittspitze. Mniej wytrawni turyści mogą zatrzymać się w wiosce i chodzić na krótsze spacery po dolinie. Jednym z kilku miejscowych hoteli jest Innerlahn (•0473/79167), gdzie za nocleg i śniadanie płaci się od 11 000 L wzwyż.
Dalej na zachód leży Val Martello (Martelltal). Jest równie piękna, a jej niższe zbocza porastają brzozy. Do doliny dojeżdża się autobusem z Merano do Silandro, a następnie innym autobusem z Silandro, obok ruin Castel Montani i hodowli sokołów w MORTER, do Val Martello. W głębi doliny leży PARADISO DEL CEVEDALE (2088 m.), jedna z najbardziej uczęszczanych baz dla alpinistów i narciarzy biegowych. W pobliżu znajduje się Monte Cevedale (Zufall Spitze; 3757 m.) oraz schroniska Corsi (Zufall Hutte, 2265 m.) i Casati (3266 m.). Inne szlaki prowadzą przez przełęcze do Val d’Ultimo i Val di Solda.
Jedną z głównych dróg przez park jest napawająca obawą, ale niezwykle malownicza trasa prowadząca przez Passo di Stekio (2758 m.) do Bormio. Na przełęcz kursują autobusy z Merano (przełęcz jest otwarta VI-X), mijając po drodze Val di Solda. Położona na końcu tej ostatniej doliny wioska SOLDA jest innym ważnym ośrodkiem alpinistycznym, ale żeby przejść niektóre szlaki nie trzeba wielkiego doświadczenia turystycznego.Łatwiejsza trasa prowadzi do Rifugio Citta di Milano (Schaubach Hiitte-, 2581 m.; • 0473/75402), a trudniejsza do Rifugio Payer (• 0473/75410), skąd oglądać można wspaniałe widoki oraz rozpocząć wspinaczkę na Ortles (3905 m.). Passo di Stelvio stanowiło granicę między Włochami, Szwajcarią i Austrią do roku 1918 i dlatego znajdująca się 15 minut od przełęczy skała, zwana Pizzo Garibaldi (Dreisprachenspitze) jest symbolicznym miejscem spotkania trzech głównych języków tego obszaru. Z Passo di Stelvio droga schodzi do Bormio, wijąc się niebezpiecznie nachylonymi serpentynami.